ψοφίμι ψόφα

Να υπάρχεις; Να έχεις δική σου ζωή; Ή απλώς να σε συνιστούν σπασμένα κομμάτια των γύρω, κομμάτια που έκλεψες θρύψαλα.

Να διώχνεις τα παράσιτα. Να λιώνεις τους κοριούς.
Αρρωστημένα μυαλά και λερωμένα χέρια.
Μολυσμένα λόγια
και όχι. ΔΕ Σ' ΑΚΟΥΩ ΠΙΑ.

Δεν ακούω τίποτα
ΈΦΥΓΑ

και τα παράσιτα πονούν σα φύγεις

Μα πόσο μ' αρέσει να βλέπω τον πόνο σε καθρέφτη εκδίκησης
Μ'ένα σπαθί
το παιδί
έκοψε το κεφάλι
ΣΟΥ

Να 'ταν η ζήλια ψώρα
να πέθαινες πρόωρα
μπροστά μου
χάμω
σα φίδι σίχαμα

Φύλλα τετραδίου καρφωμένα στο πρόσωπο
Και οργή άνεμος τα σκίζει
σε σκίζει
χάρτινο
πράγμα
μπροστά μου χάμω
ψοφίμι
ψόφα.
<3